GözArdı



At gibi dört nala koşan zihnimizi dinginleştirmek için kendimizi akan suya bırakmak istediğimiz bir zaman dilimiydi. Akıcı bir fonksiyondu ihtiyacımız olan. Kan dolaşımını sağlayan kalp atışı gibi faal kalmak istiyordu beynimiz. Olacak olan ne varsa bilinçli olmalıydı. Diğer türlüsü bilinçten bilinçdışına itmek olurdu. Görmezden gelmeye, gözardı etmeye yer yoktu dünyamızda.

Hakikati aramaya düşkün olduğumuz müddetçe ruhlarımızı özgürleştirebiliriz. Aslolanın ortaya çıkması insanı serbest kılar. Kıtaların keşfedilmemiş olması onların var olmadığı anlamına gelmez. Birilerinin üzerinde dolaşacağı zamanı geciktirir yalnızca. Ruhun girdabına girmiş insanların tek yanılgısı budur. Dışa vuramamak. Oysa ki iyi bir insan olmanın ön koşuludur kati ve hakiki olmak. Stendhal’ın deyimiyle “Optimum und Ultimum”. Bastırılmış, göz ardı edilmiş, açığa çıkarılmaktan çekinilmiş her duygu yığını köleleştirir insan ruhunu. Saklanan her duygu, düşünce iç dünyada büyük sarsıntılara yol açar. Nasıl ki iç iltihaplanmalarda vücut ısısı artıp ateş yükseliyorsa, duygusal birikimler de ruhsal sarsıntılara yol açar. Ne zaman ki iltihap kendine dışarı çıkacak bir yer bulduğunda ateş düşüyorsa, duygusal dışa vurumlar da ruhsal sarsıntıları dindirir. Tam da katarsis (arınma) burda ortaya çıkar.

Mumyalanmış olayları saklı bulundukları tabutlardan çıkarmak, bilinçdışının o güzelim mesajları sayesinde olur. Ruhsal sancısı yüksek her   insan farkında olmadan bilinçdışından sinyaller verir bize. Karanlık bir depo zannedilir bilinçdışı. Evin içerisinde görmek istemediğimiz, işe yaramayan objeleri sakladığımız bir depo gibi. Evin arka bahçesi gibi. Oysaki bilincin ana parçasıdır. Yaşamdaki düşüncemize de hissiyatımıza da etki eden bilinçdışımızdır çünkü. Aldığı her kararda bilinçdışı isteğini hesaplamalarına dahil etmeyen her insan yanılır. “Yanılgı körlük değil korkaklıktır. Elde edilecek tüm kazanımlar ve ilerlemeler ancak ve ancak cesaretle, insanın kendine sergileyeceği sert tutumla ve kendine dürüst olmasıyla sağlanabilir” der Nietzche. Zihninin kuytularındakini görmezden gelen kişi ancak kendini aldatır.

Dur durak bilmeyen duygularımızla, biteviye kaldık akan suda. Olan biten ne varsa bilinçli olmuştu. Rüştümüzü ispat etmenin verdiği rahatlıkla kapattık gözlerimizi.

Popüler Yayınlar